Jeux d'autonomie dans le système scolaire

Het is bijna vijf jaar geleden, een groep van de Belgen in het zuiden als het noorden, de groep "België Plus, we geoordeeld dat de kieskring beroemde (en juridische) Brussel-Halle-Vilvoorde was inderdaad een anomalie in het Belgische federale systeem. Ze leken tegenstrijdig in dit geval drievoudige in vergelijking met de geest van de Grondwet, die de Belgische taalgebieden in relatie tot het territorialiteitsbeginsel erkend als de basis van alle klassieke federalisme organiseert. Ten slotte werd gehouden in tegenstelling tot een federale visie voor zover Franstalige partijen gerechtigd zijn lijsten aanwezig in vijfendertig Vlaamse gemeenten, terwijl BHV Vlaamse partijen in Brussel en Vlaanderen hebben dit recht geen gemeenschappelijke Frans.
In dit verband is het evenzeer onjuist om een visie van "territoriale" Vlaamse "verdediging van de persoon" die door de Franse aangezien het beginsel van territorialiteit verzetten tegen is goedgekeurd door beide gemeenschappen van dit land en dat plus een artikel van de Grondwet bepaalt dat "een gerechtvaardigd motie, ondertekend door drie vierde van de leden van een groep (taal) kunnen verklaren dat de voorschriften van een ontwerp of een wissel worden waarschijnlijk ernstig beschadigen de betrekkingen tussen de gemeenschappen. " Dit is de beroemde klokkentoren van het alarm dat kan ruw zijn voor de meeste van de wetgever en biedt daarom de gelegenheid en voldoende tijd voor gedetailleerde onderhandelingen.
Dat is, moet worden benadrukt, de term bemiddeling om gebruikt te worden, niet dat van de schadevergoeding. Ze hebben gewoonweg niet te verkrijgen "verhaal" in de context van een situatie dat is gewoon niet aanvaardbaar constitutionele geleden door tegens te "onderhandelen" met de bijzondere bepalingen van een wet voor de te bereiken overeenstemming met het recht van mensen die kunnen toegeven dat ze waarschijnlijk voelen zich gekrenkt in hun politieke en juridische rechten. De toepassing "vervangen door" Frans voor "uitbreiding" van het Brussels Gewest heeft geen echt doel: het is de casus belli dat een doos van Pandora opent onnodig. Sinds de 'oorlog van Voeren, "de Franstalige politici weten heel goed dat een dergelijke strategie" territoriale ", dat is ook een deur-op-een strijd met de legitieme, traditioneel uitgevoerd in de verdediging van de" wet mensen "is provocerend.
De onderhandelingen werden dus opnieuw mislukt: alles wat België heeft procedures voor geschillenbeslechting (Comite van Wijzen, ontmijners, ontdekkingsreizigers, enz..) Lijkt te zijn uitgeput. Temidden van een media tumult versterker conflict, heeft het land niet langer te worden in overeenstemming met de echte virtuele land beleidsmakers hebben andere manieren gevonden om naar de stembus gaan, dat wil zeggen uitgesteld nogmaals "het probleem" voor onbepaalde tijd. En omdat er geen federale kieskring in dit land, laten we maar aan de kiezer de mogelijkheid te beslissen, ieder binnen de gemeenschap, dat is de "beste Frans" en was "de beste Vlaamse '.
Vrouwen politici elkaar kunnen versterken - en cynisch - door te zeggen dat in dit vreemde land, we altijd een uitweg te vinden. België is in het proces van institutionele transformatie voor meer dan veertig jaar: nog een paar jaar of wetgeving weinig verschil maken, vooral in een context waarin een snelle huidige jacht op een ander.
Niettemin: een provocerende werking kant te wachten, of zelfs filibuster de andere, de "scheiding van de Belgische" verdiept als de voornaamste politieke elites, die op hun neus Alleen de verkiezingen worden dan bij hun kiezers, Noord-en Zuid, werd vreemden voor elkaar en die is toegestaan voor slechts een keuze Poujadism haat of onverschilligheid ten opzichte van de politiek.
Net als het of niet, of we dat nu leuk vinden of niet, de "institutionele leidingen is nu in België (zoals op Europees niveau voor die kwestie) een beleidsprioriteit, die onlosmakelijk verbonden is van wat het hoofd van Socialistische Partij dringt aan op het presenteren totdat vermoeiend in haar publiek, als de "echte prioriteiten". Daarbij, hij heeft nagelaten te vermelden dat voor meer dan een decennium, deze "sociaal-economische" baadt in de gemeenschap (pensioenen, sociale zekerheid, werkgelegenheid, werkloosheid ...).
Tijdens de crisis, het is een nieuwe België is en we moeten zeggen en herhaal het hardop. Tijdens de crisis, de Belgen van Noord en Zuid hebben allang verloren benchmarks. Tijdens de crisis, er is nu twee entiteiten die actief zijn op verschillende registers, even als het waar is dat deze situatie niet leidt, you kunt inzetten op de situaties van geweld. Tijdens de laatste crisis, de "loodgieters" en hun wonderbaarlijke genezingen hebben hun politieke wil, ze heeft Beens-steeds meer losgekoppeld van een politieke elite die, zoals de media, met name het tempo van luisteren gehoord.
BHV is en zal slechts een bijverschijnsel van een meer wezenlijke betekenis blijven: dat van een meer beslissende hervorming van de federale overheid, wat in feite betekent een verschuiving in de meest uitgebreide, duidelijkste en vooral consistentie van de expertise al in bezit van de Staat aan de Gewesten en Gemeenschappen. Met andere woorden, meer dan ooit is het subsidiariteitsbeginsel zoals gedefinieerd voor de EU-landen die vroeger tot hybride constructie van "vijanden" die de basis moet vormen voor dit nieuwe hervormde staat.
Maar er is een "maar", en zelfs een "grote, maar" op voorwaarde dat deze dia. Zoals opgemerkt door Robert Deschamps, een nieuwe hervorming van de staat te bereiken van haar doelen te bereiken als en alleen als het gepaard gaat met een verantwoordelijkheid voor de spelers en de coördinatie tussen beide. De eerste eis verwijst impliciet naar sommige politici spreken, ook gekenmerkt door vriendjespolitiek en sub-regionalisme, terwijl de tweede betrekking heeft op de belangrijkste om Vlaamse politici, die de indruk geven van het acteren ook in de enige belang van de moeder Vlaanderen.
Tot slot - en dit is conditionaliteit gewicht - moet worden dat de politieke elite uit welke taal wordt onderwezen om te zwijgen en op momenten opportuun om een stap terug naar het media-politieke druk te nemen. Voor het lezen van de chronologie van de crisis, de voorzitter van de HRC, wiens partij streeft ernaar haar electorale potentieel te versterken in de buitenwijken van Brussel, en de eigenaar van TOT om dezelfde redenen, dragen een zware verantwoordelijkheid voor het uitbreken van de crisis door te stellen botweg, aan het begin van de onderhandelingen over de laatste nota van de loodgieter Dehaene, er rekening mee dat de laatste kans is "duidelijk onvoldoende" voor het eerste en het "onverteerbaar" voor het tweede. Beiden hebben duidelijk voorzien in een mogelijkheid is voor de jonge voorzitter van de Open VLD, die ook ingegeven door partijpolitieke overwegingen, heeft het nodig gevonden om de regering distantiëren.
Natuurlijk, als je wilt spelen om bang te zijn, is er een oplossing of ronduit separatistische confederalist, die is hetzelfde. Dit is echter theoretisch. Afgezien van het feit dat het niet zou aanzienlijke winst te brengen in het rijkste deel van het land - we zullen terugkomen op dit punt in een andere studie van Robert Deschamps - een onafhankelijkheid niet unilateraal beslissen. Volgens het internationaal recht, is het zogenaamde recht van volkeren op zelfbeschikking getemperd - of zelfs geannuleerd worden - door het principe van "territoriale integriteit".
Een resolutie van de VN Algemene Vergadering herhaalt duidelijk veroordeling van afscheiding reeds in 1960: het recht van volkeren op zelfbeschikking kan niet worden uitgelegd ", zoals het toestaan of aanmoedigen van enige actie die zou ofwel, die in stukken gehakt of aantasting, geheel of gedeeltelijk territoriale integriteit of de politieke eenheid van soevereine en onafhankelijke ". Elke uitroepen van de onafhankelijkheid niet kan worden gedaan na een proces van onderhandelingen en wederzijdse instemming. Het was alsof de Tsjechische Republiek en Slowakije, die hebben overigens al langer dan twee juridisch afzonderlijke entiteiten op grond van een herenigd land kunstmatig gecreëerde en riep Tsjecho-Slowakije. Ook de ineenstorting van het Sovjet-imperium en de oprichting van het GOS waren het resultaat van onderhandelingen over overeenkomsten, zoals concessie van Afrikaanse onafhankelijkheid. Ten slotte, Kosovo eenzijdig de onafhankelijkheid uit, maar is geen lid van de VN, zoals de Europese Unie, nog niet erkend.
In deze toestand, "Bye bye België" blijft een fictie, als het niet een fantasie is ontworpen om de kijkcijfers op te blazen.